"Wroniec"

"Posłuchajcie...
To nie zdarzyło się naprawdę..."



Tytuł: "Wroniec"
Autor: Jacek Dukaj
Autor ilustracji: Jakub Jabłoński
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Data wydania: 12 listopada 2009
Kategoria: fantastyka
Liczba stron: 248



Mały chłopiec Adaś jak dotąd prowadził w miarę normalne (jak na tamte czasy) życie. Miał mamę, tatę, wujka, babcię i małą siostrzyczkę. Wszystko się jednak zmienia tego jednego dnia, gdy niespodziewanie do ich mieszkania wpada Wroniec, porywa jego Tatę, rani Mamę, uprowadza Babcię, Siostrę i  Wujka... Adaś musi uciekać.

W oka mgnieniu wszyscy jego bliscy znikają, a on zostaje sam z obcym mężczyzną - Panem Betonem i ogromnym pragnieniem odzyskania tego, co wydaje się teraz być na zawsze stracone.

Jak potoczą się dalej losy chłopca?
Czy odzyska rodzinę?
Jak zakończy się ta bajka?


"Wrońca" przeczytałam w pewnym sensie z przymusu. Początki zawsze bywają trudne i tak też było w tym przypadku. Ciężko mi było zatopić się w świecie Dukaja, może dlatego, że obce mi są opisywane tam czasy, a małym dzieckiem też nie jestem. Co jednak chwyta czytelnika za serce?

A otóż sam główny bohater i jego postawa wobec Zła - Wrońca. Chłopiec mimo swoich lęków wyrusza na poszukiwanie bliskich, przez co nie raz wpada w tarapaty. Poznaje okrutny bezlitosny świat PRL`u i mimo, że go nie rozumie, to odczuwa do niego niechęć, obrzydzenie. Siłą chłopca są jego słowa, bajkowe opowieści, dzięki którym zdejmuje złe czary, "uwalnia" świat. W końcu staję się one i jego zgubą. Bowiem nie wszystkie bajki kończą się dobrze.


Baśniowy świat Dukaja jest przede wszystkim niebezpieczny, fałszywy i szary. Wszędzie czają się pozornie Mili Panowie - Milipanci, nadające do Wrońca Szpicle, przerażające Złomoty...a w powietrzu czają się wstrętne Kruki. Adaś nie raz spotyka ich na swojej drodze i dzielnie stawia im czoła - coś w rodzaju pojedynku Dawida i Goliata. Pytanie jednak, czy i w tym przypadku
Dawid-Adaś wygra?


Jeśli jesteście ciekawi, to zapraszam do okrutnego świata, w którym rządzi Wroniec.



Ocena: 7/10

Cytaty:

"Leciał, a latanie jest dobre, latanie jest miłe, latanie jest słoneczne i ciepłe jak łąka w lecie."


"-Tata mówił, że gdyby Pan Bóg chciał, to by nam pomógł.
-Pomaga.
-Wroniec jest silniejszy.
-Wroniec też umrze. To wszystko przeminie, Adasiu. Nie będziemy nawet pamiętać."


"Adaś (...) wiedział, że księża opowiadają o różnych dziwnych rzeczach, których naprawdę nie ma, tylko że nie można mówić, że ich nie ma."


"Czemu dorośli nigdy nie mówią dzieciom, co naprawdę się dzieje? Dlaczego dzieci muszą żyć między Tajemnicami, Strachami i Potworami?"


"Pamiętaj za kim Stoisz."


"– Bajki zawsze kończą się dobrze – powiedział cicho.
– Bajki kończą się smutno."


*wszystkie cytaty pochodzą z recenzowanej książki