"Najstarszy"

"Żyj chwilą (...) wspominaj przeszłość i nie lękaj się przyszłości, ta bowiem jeszcze nie istnieje i nigdy nie będzie istnieć. Jest tylko teraz."


Autor: Christopher Paolini
Tytuł: "Najstarszy"
Seria: Dziedzictwo
Część II


Powieść już z samego początku zaskakuje czytelnika. Dzieje się coś, co odmienia losy Vardenów, sytuacja staję się naprawdę poważna. Eragon i jego smoczyca Saphira są ostatnią nadzieją dla mieszkańców Alagaësii.  Jednak Jeździec jest młody, musi się jeszcze wiele nauczyć. Udaje się więc do leśnej krainy elfów, gdzie zgłębia tajniki magii, zdobywa wiedzę, uczy się walczyć i poznaje w większym stopniu pradawny język. Pojawia się jednak problem. Rana, którą zadał mu Cień, nie chce cię goić i sprawia chłopakowi niewyobrażalny ból. Czy pomimo tego, Eragon będzie w stanie pokonać najpotężniejszego Jeźdźca, Galbatorixa?

Tymczasem kuzyn Eragona, Roran stawia bohatersko czoła żołnierzom króla wspomaganym przez strasznych Ra`zaców.  Obrzydliwe stwory atakują Carvahall, zaskoczeni oporem i odwagą wieśniaków. Czy wszyscy mieszkańcy ujdą z  życiem? Czy Roran pozna prawdę o Eragonie?


Paolini wydoroślał: wydoroślały więc i jego książkowi bohaterowie. Autor wyrobił sobie swój własny styl, udoskonalił fabułę wprowadzając wydarzenia, które ogromnie zaskakują czytalnika, co akurat ja uważam  za wspaniałą rzecz. W "Najstarszym" wprowadzony został podział: część książki opowiada o historii Eragona, a część o życiu jego kuzyna, Rorana i kilka fragmentów z przygotowań do bitwy u Vardenów. Każde z nich przeplata się ze sobą, dzięki temu możemy poznać emocje, myśli i zamiary wielu bohaterów. Na początku było to trochę irytujące, bowiem autor przeskakiwał z bohatera do bohatera w najbardziej emocjonującym momencie i by doczytać dalszych losów jednej z istot trzeba było przebrnąć przez historię innej postaci.

Jeśli chodzi o opisy przyrody - nie mam żadnych zastrzeżeń. Wszystko dopięte na ostatni guzik i przedstawione tak, by czytelnik mógł sobie wszstko dokładnie wyobrazić. Najbardziej zaskakujący był las elfów: idealny, magiczny, pełen tajemnic.

Podsumowując całość: ta część bije o głowę "Eragona"! Jest naprawdę świetna!


Ocena: +10/10 :D  Coś pięknego!



Hmm, może zastanawia was pod jakim względem oceniam książki i jak rozpoznaję, że jest ona dobra? A otóż, by powieść mi się bardzo spodobała musi posiadać:

1.Bohatera, który przypadnie mi do gustu (w tym przypadku była to Saphira, jak i również Eragon).
2.Ciekawą fabułę i przynajmniej jeden moment, który powali mnie na kolana (w tym przypadku były aż dwa i to takie, że aż o trzeciej w nocy budziłam siostrę, by jej zdać relacje z tego co właśnie
przeczytałam - sis zawsze opowiadam co się dzieje w danej książce).
3.Emocjonujące zakończenie, które wręcz zmusi mnie sięgnąć po kolejną część (zakończenie
"Najstarszego" sprawiło, że nie spałam praktycznie całą noc ;p).
4.Niesamowity świat, który oderwie mnie od rzeczywistości (to również się tu pojawiło).
*5.To nie jest aż tak ważnę, ale lubię gdy książka ma ciekawą okładkę (na tej akurat był
czerwony smok...i pojawiło się pytanie -Czyj? Saphira była niebieska, smok Galbatorixa czarny...:D).

To są moje podstawowe kryteria. Nie chcę bowiem zwracać uwagi na wady powieści, lecz jej zalety...bo to mi sprawia frajdę :D



Cytaty:

"Ci, których kochamy, są dla nas często najbardziej obcy."

"Dobry kompromis złości wszystkich bez wyjątku."

"Jedno tylko jest pewne: wszytko przemija."

"Jeśli na wojnie istniał jakikolwiek honor, to krył się wyłącznie w walce w obronie innych."

"Kimże jest król, jeśli nie człowiekiem uwięzionym w klatce obowiązków? "

"Lepiej złożyć przysięgę uczciwemu głupcowi niż kłamliwemu mędrcowi."

"Pesymizm stanowi większe utrudnienie niż jakiekolwiek obrażenia fizyczne. "

"Potrzeba odwagi, by przyznać, że się mylimy."

"Rzucamy się z urwiska, nie wiedząc, w jak głęboką wpadniemy wodę. Ach, ale cóż za wspaniały czeka nas najpierw lot!"

"Wolałbym żyć w czasach pozbawionych historycznych wydarzeń. Zamęt utrudnia życie, a tacy jak my,  którym i tak żyje się najtrudniej, cierpią najbardziej, pomyślał Roran."

"Ziemia to coś niezwykłego. Dbaj o nią, a ona zadba o ciebie. O niewielu innych rzeczach można to rzec. "

"Zręczne palce to zręczny umysł. "


Do napisania. (Ja już czytam "Brisingr") :D
Pozdrawiam - Ashera :)