"Dziedzictwo Tom II"

Autor: Christopher Paolini
Tytuł: "Dziedzictwo Tom II"
Seria Dziedzictwo (cz. V)
Wydawnictwo: Wydawnictwo MAG
Przekład: Paulina Braiter
Gatunek: Fantastyka



Los płata Vardenom kolejnego figla. Ich przywódczyni zostaje uprowadzona do Uru'baenu - siedziby wroga i niemiłosiernie torturowana przez okrutnego Galbatorixa. O dziwo jednak jej sprzymierzeńcem zostaje Murtagh. Tymczasem Eragon wraz z Saphirą ruszają w długą podróż do Vroengardu, gdzie mają nadzieję znaleźć coś, co pomoże im obalić tyrana. Czy ich plan się powiedzie? Czy w końcu wróg zostanie pokonany? Jeśli nie, to co  dalej?


Jest to (niestety) ostatnia część przygód Eragona - chłopaka, który musiał w bardzo krótkim czasie dorosnąć  i stać się nie tylko mężczyzną, ale i przywódcą rebeliantów oraz groźnej, i zarazem uroczej smoczycy Saphiry,  ostatniej "kobiety" ze swej rasy. Powieść opowiada głównie o poszukiwaniu swego "JA", poznawaniu i akceptacji swoich zalet jak i wad,  ogromnej sile przyjaźni, odwadze, i śmierci najbliższych - rzeczą, z którą wszystkim jest zawsze najtrudniej się pogodzić.


Bez wątpienia jest to najlepsza książka z całej serii Paoliniego. Mimo nie do końca dopracowanej fabuły, powieść czyta się wspaniale! Zdaniem większości czytelników : źle, że "Dziedzictwo..."zostało podzielone na dwie części. Mnie osobiście pomysł się podobał (może dlatego, że i tak nie musiałam czekać na dalsze losy tak długo jak inni), ponieważ opisany jest tu głównie finał - cały czas coś się dzieje, ciężko się nudzić.


Sama bitwa z wrogiem wciągnęła mnie niemiłosiernie. Zaimponował mi Roran - kuzyn Eragona, który swoją charyzmą i stylem bycia potrafił zmotywować do walki tysiące żołnierzy. Angela - "cicha woda", dzięki której i ta część nabrała smaczku. Paolini nie wyjaśnił wiele tajemnic z jej życia, ale może i dobrze, bo przynajmniej zielarka pozostaje dla nas słodką tajemnicą. Wspomnieć należy również o jednym z głównych bohaterów, o królu Galbatorixie. W końcu czytelnicy mieli możliwość poznać ...swojego wroga. Nie wiem czy tylko ja mam takie wrażenia, ale owa postać bardzo przypomina mi Sarumana (jednego z bohaterów Tolkiena).  Jeden, jak i drugi byli bardzo podstępni, potrafili manipulować ludźmi, czarować słowami...no i byli źli. W tym, że Galbatorix wydaje mi się o wiele inteligentniejszą postacią.

W ostatniej części "Dziedzictwa" Christopher skupił się na opisie budynków, placów, miast...co uważam za wielki plus. Na chwilę mogłam poczuć się jak w średniowiecznej krainie w dodatku pełniej magii, tajemnic i...niebezpiecznych pułapek. Tak, to kolejna rzecz, która mi się bardzo spodobała.

Zakończenie powieści i zarazem całej serii jak dla mnie dość przyzwoite. Jeśli spodziewacie się widowiskowej walki Galbatorixa z Eragonem...to nic z tego. Autor postanowił być oryginalny
i jak dla mnie wyszło mu to na dobre.

Zastanawia was pewnie co z Aryą i zielonym jajem? Spokojnie, wszystkiego dowiecie się, gdy i wy sięgniecie po tę książkę...

Polecam bardzo gorąco!


"Sé onr sverdar sitja hvass!" (Oby wasze miecze pozostały ostre!)

Ocena 8,5/10


"...śmierć jest jak drzazga w ręku - im więcej poświęcasz jej uwagi, tym głębiej się wbija."

"...wszystko na świecie można wywnioskować z najmniejszego ziarnka piasku, jeżeli poświęcimy
mu wystarczająco dużo czasu i uwagi.”


"...nic na świecie nie przychodzi za darmo, za wszystko trzeba płacić, nieważne, czy złotem, czy czasem krwią. Wszystko ma swoją cenę..."

"Życie to zmiana..."

"...nikt nie powinien powierzać swojego bezpieczeństwa innym."

"Każda łamigłówka ma rozwiązanie, a każdy człowiek jakąś słabość"

"...wojna to katalog szaleństw."

"Miłe towarzystwo i dużo zajęć to często najlepszy lek na chorobę duszy."

"Strach przydaje się w niewielkich dawkach, ale kiedy towarzyszy ci stale, przytłacza, zaczyna podważać to kim jesteś, i nie pozwala stwierdzić, co jest słuszne, a co nie."

"Nie można przewodzić stadu, jeśli jest się słabym"

"Nie zawsze robimy to, co nam się podoba. Czasami musimy wybrać to, co właściwe, a nie to, czego chcemy"

"Człowiek sumienia - najniebezpieczniejszy typ człowieka na świecie."

"-Przyszłość będzie taka, jaka będzie, a nieustanne rozmyślania mogą tylko sprawić, że twoje lęki prędzej się spełnią.
-Wiem. - Eragon westchnął. Ale to niełatwe.
-Oczywiście, że nie. Mało co na świecie jest łatwe."