"Aby słyszeć, należy milczeć."
"Czarnoksiężnik z Archipelagu"
Ursula K. Le Guin
Na jednej z wysp (o nazwie Gont) przychodzi na świat Ged. Z początku jest to krewki, niecierpliwy chłopiec, od dziecka przejawiający magiczne zdolności, które odkrywa jego ciotka i jako, że sama para się wiejską magią, uczy go kilku zaklęć. Talent Geda przerasta szybko jej możliwości, a opiekę nad nim przejmuje czarnoksiężnik Ogion. Mistrz stara się nauczyć swojego ucznia rozsądku, pokory dla sztuki magicznej i co najważniejsze cierpliwości. Niestety Ged jest rozczarowany. Chciałby jak najszybciej poznać tajniki największej magii. Nie dociera do niego fakt, że opanowanie tej sztuki jest procesem długotrwałym. Opuszcza więc swojego mistrza, by pobierać nauki w szkole czarnoksięskiej. To właśnie tam ma miejsce zdarzenie, które jest początkiem długiej drogi kształtowania osobowości Geda. Chcąc zaimponować swoim kolegom postanawia przyzwać z zaświatów ducha. Niestety czar przywołania okazuje się dla niego zbyt ciężki, nie panuje nad sytuacją, a zamiast ducha, z zaświatów wydostaje się Cień. Od tej pory ściga Geda z niewiadomych powodów stanowiąc dla niego śmiertelne zagrożenie. Ged ma do wyboru wieczną ucieczkę oraz poznanie natury swojego prześladowcy i bezpośrednią
konfrontację z nim. Co wybierze? I czy podoła temu zadaniu?
Początek książki i pierwsze przygody Geda (Krogulca) nie budziły we mnie entuzjazmu, a tym bardziej jakiegoś niezwykłego zachwytu. Pierwszym minusem były ubogie (jak dla mnie) charakterystyki bohaterów, z wyjątkiem opisu Krogulca, którego obraz dość mocno utkwił mi w głowie ;) Co poza tym?- Miałam wrażenie, że połowa książki to było jakieś streszczenie losów chłopca, który posiadał magiczne zdolności - czyli przeskakiwanie z akcji do akcji, z wątku do wątku. Nie mogłam się jakoś wtedy odnaleźć w tym świecie. Wszystko się zmieniło, gdy Krogulec zaczął podróżować...zaczęło się coś dziać, bohater miał wyznaczony Cel,
a dokładniej to Cel wyznaczył sobie jego ;P Co mi się jeszcze podobało?- Ursula stworzyła oryginalny, nowy świat, składający się z mórz i różnych, pięknych wysp - potężny Archipelag. W dodatku, w książce ukazany jest znacznie inny, równie interesujący pogląd na życie pozaziemskie, pośmiertne - tajemniczy, złowrogi "świat" pełen duchów i mrocznych stworzeń. Poza tym jest to bardzo pouczająca książka, która niezwykle pobudza wyobraźnię czytelnika - polecam gimnazjalistom.
Podsumowując całość - książka jest ok. :)
Czego nas uczy: Najpierw należy dwa razy pomyśleć zanim się coś zrobi, bo skutki naszych nieprzemyślanych czynów mogą być czasami tragiczne. Przed problemami nie należy uciekać, wręcz przeciwnie - trzeba stawić im czoła.
Cytaty z książki:
"Czy nigdy nie pomyślałeś, że tak jak cień musi otaczać światło, tak samo niebezpieczeństwo musi otaczać czarodziejską moc? Te czary to nie gra, w która się bawimy dla przyjemności albo własnej chwały. Pomyśl o tym: o tym, że każde słowo, każde działanie naszej sztuki wypowiadamy i wprowadzamy w ruch na korzyść albo dobra, albo zła. Zanim przemówisz albo uczynisz cokolwiek, musisz znać cenę, jaką trzeba zapłacić! "
"Mądrzy nie muszą pytać, głupiec pyta na próżno."
"Nawet głupstwo jest niebezpieczne w rękach głupca."
"Wiedział teraz – i trudna to była wiedza – że jego zadanie nie polegało na tym, aby przekreślić to, co uczynił, lecz na tym, aby skończył, co zaczął."
"Zapalić świecę znaczy rzucić cień... "
Ocena: 7/10
Na pierwszej stronie książki znalazłam fajny napis: "Tracisz kontakt z rzeczywistością? Na marzeniach się nie oszczędza!"
Ach...!
Tę książkę czytałam dawno i nie pamiętam już dokładnie treści, ale byłam nią zachwycona. Krogulec do dziś jest jednym z moich ulubionych bohaterów. Rzeczywiście ma w sobie coś co zmusza do myślenia a jednak nie ciąży w samej historii.
OdpowiedzUsuń